Ulica Pułaskiego skręca łukiem do ul. Szczęść Boże i tuż przy zakręcie stoi lekko odosobniona stara kamienica. Brak sąsiadujących budynków obecność zieleni powoduje, że jest dosyć malowniczo ulokowana, przypominając przez to trochę wiejskie klimaty, trochę jak ze spaceru w Mikulczycach.
Natomiast na drugim końcu ulicy stoi kolejny samotny budynek, jednak już w miejskim otoczeniu (relatywnie bliskie sąsiedztwo innych budynków, małe "miejskie" podwórko, brukowana ulica i chodniki).
Tak mniej więcej w połowie odległości między ww kamienicami znajduje się podwórko otwarte na ulicę na skutek przeprowadzonych w ub. latach wyburzeń starej zabudowy (niestety przeze mnie już nie udokumentowanych). Podoba mi się klimat tego podwórka: jasna cegła kamienicy poprzekładana pasami ciemnej, brukowana droga i trochę klaustrofobiczny klimat utworzony przez ściany pobliskich budynków.
Brak komentarzy :
Prześlij komentarz