Konfiguracja

Ten układ budynków mijałem nie raz, ale ulicą, nigdy skwerkiem miedzy ul. Targową i Karłowicza. Dlatego ostatnio własnie tamtędy przechodząc uderzyła mnie ta konfiguracja: prosta bryła kamienicy ustawionej pośród drzew prostopadle do budynku banku wraz z murem okalającym podwórko i ryzalitem elewacji tworzą ciekawe nocne cienie. Noctis impressio.

Szukam

Zabrzański Flatiron gościł u mnie wielokrotnie, ale wciąż szukam na niego sposobu.

Konstrukcja

Stalowe konstrukcje mają coś w sobie pociągającego. Symetria, geometria, matematyka. Mosty, wiadukty, szyny, słupy, belkowania, podpory, przypory. To wszystko dominuje oczywiście w budowlach technicznych, ale również leży u zasad konstrukcji budowli w ogóle. Chyba dlatego tak fascynują mnie miasta...

Poniżej wiadukt na ul. Wolności przy skrzyżowaniu z ul. Stalmacha.

Ostatni raz

Tymczasem to już ostatni rzut okiem na okolice "czerwonego zamku" w Biskupicach. Tym razem ta śliczna kamienica wraz z podwórkiem w całej okazałości. Czas zmienić temat.

Sąsiadki ze skazą

Sąsiadki, bo to dwie blisko stojące i jakby ze sobą rozmawiające biskupickie kamienice, a skaza, bo niestety nie uniknąłem bliku świateł latarni na szkłach obiektywu, na skutek czego nad jedną z kamienic wisi skaza na kształt fragmentu "zorzy polarnej".

Wybrałem takie ujęcie, ponieważ bardzo chciałem ukazać śliczne ceglane lizeny na bocznej ścianie biskupickiego "czerwonego zamku", widoczne niemal centralnie w kadrze.

Powroty, powroty

Lubię wracać na zdjęcia do Biskupic, gdzie tyle pięknej starej architektury, nie zniszczonej jeszcze "renowacjami", a dwie bliźniacze bardzo malownicze kamienice stojące przy ul. Bytomskiej są mi szczególnie bliskie, o czym świadczy już kilka postów im poświęconych (tu, tu i tu). To tylko oczywiście fotograficzna bliskość, na którą ma wpływ specyficzny klimat tego miejsca: budynków, podwórka, otaczającej architektury. Ale wciąż tam wracam i szukam na nie sposobów uwiecznienia.

Średniowieczne Biskupice

Takie mam pierwsze skojarzenie z biskupickim "zamkiem", a z poniższym widokiem w ogóle. Oczywiście chodzi tu o najpiękniejszą biskupicką kamienicę przy ul. Bytomskiej (którą notorycznie mylnie nazywam jednym z opleroków). Zaskoczony byłem tym obrazem podczas poszukiwań innego, niż widziane gdziekolwiek dotychczas, podejścia fotograficznego do tego budynku.Widoczne poniżej fasady oglądane z ul. Św. Jana i zawężone do kadru przeczą moim wyobrażeniom o nim, narzucając wspomniane skojarzenia średniowieczne oraz osobiste miłe umieszczone gdzieś w przeszłosci. 

Dwa końce

Alejka łącząca ul. Bytomską w Biskupicach z kościołem pw. Wniebowzięcia NMP to ukryty w gęstym szpalerze tuj betonowy chodnik z interesującymi widokami u każdego z jego wylotów. Z jednej strony widać monumentalną architekturę kościoła, z drugiej interesujące kompletnie różne architektonicznie kamienice. Spacer tą alejką to jak przechodzenie do innego świata.

Kumulacja

Ostatnio powróciłem do długich czasów naświetlania, czyli powyżej 30 s (innymi słowy korzystam z opcji bulb i "strzelam foty na wężyku"). To poniższe naświetlałem 78 s na asfalcie ul. Bytomskiej w Biskupicach, łapiąc światła przejeżdżających aut, a tak naprawdę budynek biskupickiego "czerwonego zamku" biskupickich opleroków. Efekt wyszedł ciekawy, jednak nie uniknąłem prześwietleń, ale kto by się spodziewał w Biskupicach akurat o tej porze takiego natłoku aut. Nie powtarzałem ujęcia ze względu na fakt, iż aparat leżał dosłownie na ulicy przy jednej z kałuż. Ryzyko ochlapania tudzież rozjechania aparatu było całkiem duże.

Kościół za barierką

Rzadko wykonuję tego typu zdjęcia, ale czasami warto podejść do fotografii, umieszczając na fotografowany obiekt w pewnym kontekście, w odniesieniu do konkretnej sytuacji czy miejsca. Podczas tego zdjęcia stałem na schodach do sutereny budynku basenu miejskiego od strony ul. Lutra, dlatego na pierwszym planie widać modernistyczną barierkę, która może nie idealnie, ale chyba ciekawie uzupełnia kompozycję zdjęcia, przy okazji wskazując właśnie obecność budynku basenu w okolicy Kościoła Pokoju. Przy okazji na fotografii załapały się dwa równoległe pasy świateł tramwaju: te z jego reflektorów i okien oraz odbite na szczycie budynku.

190 sekund

Zaskoczyłem się urodą tego podwórka przy ul. Klimasa, które niemal nieoświetlone w ciemności jest prawie niewidoczne. Dopiero naświetlanie matrycy z czasem 190 sek. pozwoliło zauważyć resztki rozproszonego światła i wydobyć jego walory. W celu uchwycenia górującego nad nim budynku banku musiałem kadrować pionowo i ponownie ciachnąć do kwadratu. 

Przeszkadzajki

Nie umiem moimi obiektywami złapać satysfakcjonującego ujęcia wieży ciśnień Szpitala Klinicznego nr 1. Brakuje mi szkła z korekcją perspektywy lub też wystarczająco długiego, aby udało się uchwycić wieżę z daleka. Musiałem zatem iśc na kompromis i wykorzystać najszerszy obiektyw ustawiony w pionie. Do tego cięcie do kwadratu, aby kadr prezentował się wygodnie (nie lubię pionowych zdjęć) no i mamy wieżę! Jednak widok przesłoniły mi światła przejeżdżających samochodów (w tym autobusu), ulicznej latarni oraz świateł drogowych, dodając jednak nieco uroku tej fotografii. 

Sklepy

Lubię stare sklepy. No może ten pierwszy jest jednak dosyć nowoczesny, ale ciekawe "wintadżowe" (czy raczej eklektyczne) obejście oraz sam fakt małego sklepu gdzieś na mieście, innego od marketu, kojarzy mi się ciepło ze starymi "analogowymi" czasami. Chociaż pojęcie analogowości do sklepu może nie do końca pasuje, to jednak media analogowe dominowały w czasach, kiedy w Polsce jeszcze nie było marketów, co najwyżej w dużych miastach supersamy, a większość sprzedaży detalicznej odbywała się w warzywniakach, spożywczych oraz pawilonach. Dlatego poniższe witrynki tak zajawkowo, bo szykuję większy projekt. Ale na razie o tym sza!

ul. Niedziałkowskiego

ul. Cieszyńska