Widok z nasypu

Ilekroć przejeżdżałem przez Makoszowy nad A4, tylekroć podziwiałem widok górujących nad dzielnicą szybów III i IV. Marzyło mi się w sumie inne zdjęcie, z ujęciem dachów wraz z szybami, jednakże musiałbym być nieco wyżej i dalej. Stąd poniższy kompromis. Na szczęście udało się wejść na nasyp wiaduktu nad A4, aby zrobić poniższe zdjęcie (bo bałem się, że widok taki możliwy będzie tylko zza szyby ekranów na wiadukcie).

Narożnikowe impresje

W nawiązaniu do poprzedniego posta, musiałem ten widok uzupełnić o alternatywne podejście do tego interesującego mikulczyckiego budynku z wykorzystaniem innego (szerokokątnego) obiektywu.

Mikulczycki narożnik

Uwielbiam te narożne, szczególnie te często ostrokątne budynki, które wyglądają jak dzioby wielkich okrętów. W Zabrzu trochę ich jest, w Mikulczycach na szybko myśląc, z 7-8. Ten tutaj znajduje się przy ul. Kopalnianej.

Kościół przy torach

Chodzi oczywiście o tory tramwajowe. Niedawno odnowione wraz z nawierzchnią ulicy w końcu wyglądają jak w europejskim mieście. Jeszcze tylko przyuliczne kamienice nie są odnowione, a do tego pokryte reklamami, ale chyba i na nie przyjdzie czas restauracji, jak w przypadku neormańskiego Kościoła Pokoju

Piękna ta wieża

Jak już na poprzednim zdjęciu pojawiła się wieża ciśnień Szpitala Klinicznego nr 1, to kontynuuję temat. Zawsze chciałem ją jakoś rozsądnie uchwycić, ze względu na brak wolnej przestrzeni wokół niej, a fotografowanie z bliska szerokim katem z ziemi dałoby nieciekawy efekt. Pokusiłem się zatem na wejście do budynku szpitala, tuż naprzeciwko wieży i sfotografowałem ją z I piętra korytarza (na II piętrze okna były zamknięte na klucz). Efekt o wiele lepszy, niż z poziomu ziemi, jednak II piętro to byłoby to. Ale na razie musi wystarczyć. 

Na deser dwuskrzydłowy równie piękny budynek szpitala. Zdjęcie wykonałem ze stalowych schodów pobliskiego budynku gospodarczego.

Skrzyżowanie pod wieżą

Udało mi się wczoraj wejść tam, gdzie zawsze chciałem. Mianowicie do Młodzieżowego Domu Kultury przy skrzyżowaniu ul. 3 Maja i Lutra. Nigdy tam wcześniej nie byłem, a wejścia od strony kościoła nie znałem. Ale przypadkowo zauważyłem ludzi niknących w tamtejszej klatce schodowej, zatem udałem się za nimi. Na piętrze miła pani zaoferowała pomoc, a ja chętnie skorzystałem z możliwości zrobienia zdjęcia z okna pustej sali z syntezatorami. Marzyło by mi się zdjęcie z sali obok, ale tamta była niemalże po brzegi wypełniona paniami gotowymi na fitness czy inny aerobik. Jakkolwiek udało mi się złapać całkiem rozsądny widok skrzyżowania obu ulic (w sumie trzech: wraz z ul. Krasińskiego) z górująca nad nim wieżą ciśnień Szpitala Klinicznego nr 1.

Panoramą uzupełniona okolica

Ostatni pobyt w okolicach ul. Jagiellońskiej i Niedziałkowskiego okupiłem jeszcze kilkoma innymi zdjęciami, o których... zapomniałem. Dlatego chciałbym w tym miejscu wypełnić tę lukę. 

Na pierwszy ogień idzie zatem panorama z 3 zdjęć bardzo przyjemnego widoku podwórkowego, obejmującego aż 4 kamienice. Już taki numer, wynikający z posiadania przy sobie tylko jednego wąskiego obiektywu, już stosowałem przy okazji "tryptyku targowego" z końca ub. roku (ul. Szenwalda). Trzy zdjęcia obok siebie bez żadnego sklejania dają pewne pojęcie o szerokim widoku dostępnym jedynie z miejsca patrzenia, a przy okazji bez zaburzania perspektywy, jak to bywa w przypadku obiektywów szerokokątnych.

Oczywiście poniżej zabudowa ul. Jagiellońskiej i Niedziałkowskiego od strony podwórka.

Polecam kliknąć w fotografię, a najlepiej otworzyć w nowym oknie (kliknij tu).

Czarne biele

Uzupełnienie ostatniego pleneru sprzed tygodnia - czarnobiałe ścinki.
Kolejno:
- ul. Hagera
- ul. Bończyka

Chodnikowe poręcze

Nie wiem, jak nazwać to rozwiązanie architektoniczne, które polega na stalowych prętach wmurowanych w murki oporowe przy chodniku na ul. Bończyka. Możliwe, że to tylko ozdoba, ale przy okazji chyba praktyczna, bo rzeczywiście mogły one służyć szczególnie starszym przechodniom podpierać się podczas wchodzenia lekko pod górkę po wspomnianej ulicy. Na drugim planie oczywiście lokalna szkoła ZSP 16 przy ul. Cmentarnej.

Zabrze jak Salem 2

Znów horrorystyczne skojarzenia. W nawiązaniu do publikowanego już wcześniej zdjęcia domu z Biskupic, kojarzącego się nieco z zabudową amerykańskiego Salem, ale i po prostu z jakąś nieprzyjemną tajemnicą, poniżej kolejny zabrzański budynek o podobnym odbiorze. Tym razem stojący u zbiegu ul. Hagera i Przystankowej. Charakter architektury (czerwone cegły malowane na czerwono, elementy muru pruskiego) oraz lokalizacja blisko dawnego (zburzonego już) dworca Zabrze-Północne nasuwa wniosek, że był to dom dla pracowników kolei, obsługujących dworcową infrastrukturę. A że przy okazji stoi niezamieszkany i lekko na uboczu (obok jedna kamienica o podobnych charakterze), a rosochate drzewo "straszy" konarami, to Salem (czy też może Silesiana Horrorana) od razu we łbie się pojawiło. Słaby jestem z horrorów tak na marginesie...

Przy okazji do (czy raczej od) budynku prowadzi asfaltowa i raczej zaniedbana (bo nieużywana) całkiem urocza (=klimatyczna) alejka ograniczona kasztanowcami (cholera, to kasztanowce, tak?) w kierunku wspomnianego już byłego dworca - drugie zdjęcie.

Stare budynki, stare drzewa, stare ulice

Osiedle Zandka niedawno otrzymało status dzielnicy miasta, a już niedługo ma rozpocząć się jego rewitalizacja. Nie wiem, czym ona się skończy, ale mam nadzieję, że klimat panujący na tym osiedlu nie zostanie zniszczony przez siding na kamienicach, wycięcia "zagrażających" drzew oraz wymian płyt chodnikowych na betonową kostkę. Mam nadzieję...

SP 8

Przy ul. Londzina znajduje się podstawówka nr 8. W sumie dowiedziałem się o tym, czytając napis na ścianie przybudówki głównego budynku szkoły - ktoś wpadł na dobry pomysł. Jego widok, wraz z fragmentem budynku prezydium oraz górującym, jak zwykle nad Zabrzem, kominem EC Zabrze/Fortum, uchwyciłem z 3 pietra kamienicy przy ul. Niedziałkowskiego.Przy okazji skroiłem nieco niebo, formatując zdjęcie do proporcji 2x1, ponieważ w rogu uchwyciłem spory fragment framugi okiennej.

Ślunski portal

Nie mówię, że to typowy, ale na pewno dosyć charakterystyczny dla śląskiej architektury portal drzwi wejściowych do kamienicy (= familoka): prosty ceglany przekładaniec pilastrów, na których oparty jest łuk portalu. A tuż przed nim betonowe schodki (bez murku - chyba tam kiedyś był?). I wszędzie cegły. A światło lampki nad wejściem fajnie podkreśla ceglaną strukturę elewacji, jak i samego portalu. Uroku dodają współczesne "krzoki".
Ów portal znajduje się w jednej z kamienic przy ul. Niedziałkowskiego.

Fajna kumulacja

Czyli aż 4 ceglane kamienice na jednym zdjęciu (ok, we fragmentach, ale zawsze...).
Oczywiście zabudowa ul. Jagiellońskiej i Niedziałkowskiego.

Dwie torby

Ulica Jagiellońska. Wczoraj.