Nie widzia(l)ne Zabrze

Nie widziane, bo to miejsca rzadko odwiedzane przez ludzi; niewidzialne, bo nocą niemal niezauważalne, nie zwracające na siebie uwagi, nieatrakcyjne. Oba widoki niemal z tego samego punktu pomiędzy torami na wiadukcie nad ul. de Gaulle'a. Tory, krzaki, cisza...

Prawie z góry

Prawie, bo to tylko wiadukt nad de Gaulle'a, ale też w miarę wysoko. Na pewno ciekawy punkt do obserwacji miasta z góry. Ok, z podwyższenia.

Lubię to!

Jest już tak fajnie: ciepło, dni dłuższe i florę w końcu widać. A w tej ciepłej wiośnie ciche spokojne podwórka żarzą się na pomarańczowo. Już inny kolor nieba i powietrza. Brakuje tylko ludzi w oknach i bawiących się dzieci.

Na zdjęciu "zaplecze" budynków przy de Gaulle'a.

Nawarstwienie 235

Tak z co najmniej pięciu ulic (Wolności, Goethego, Szczęść Boże, Lutra i Krasińskiego) budynki są widoczne na tym zdjęciu, zrobionym z ośmiopiętrowca przy ul. Wolności 235, tworząc całkiem sympatyczne nawarstwienie, kumulację i zagęszczenie urbanistyczne. Kocham, że tak jest w Zabrzu. Kocham, że jest tak na całym Górnym Śląsku. Idylliczny obraz uzupełniałyby kominy, ale i na to przyjdzie czas.

Strona "Media" - zapraszam!

Zapraszam do zaglądania na nowo utworzoną stronę "Media" widoczną u góry bloga, gdzie znajdują się dotychczasowe publikacje i wystawy mojej fotografii. Można tam sobie np. przeczytać cały artykuł, który pojawił się w papierowym wydaniu "Głosie Zabrza i Rudy Śl." w Sylwestra 2014. 

Strona będzie miejscem, gdzie będę udostępniał wszelkie informacje związane z publikacjami, artykułami i wystawami moich zdjęć. Zapraszam!

Siedzo, palo, grajo i gadajo

Dzisiaj już wszyscy majo komórki, czyli wieczorna scenka rodzajowa pod kwitnącym wiosennie drzewkiem z gołąbkami na podwórku Wolności 235.

Na bogato

Bogactwo form szczytów zabrzańskich kamienic w centrum przy ul. Wolności zaskakuje. Z reguły nie spoglądamy do góry w kierunku dachów i szczytów budynków, tym bardziej w Zabrzu, gdzie z założenia "nie ma na co patrzeć". A tu proszę: holenderskie szczyty niemal jak we francuskim Arras, różnorodne lukarny na dachach, wieżyca ze szpiczastym hełmem i wybór kominów. 

A gdzieś tam dalej na drugim planie zabudowa nowoczesna (hotel, centrum handlowe), a z tyłu i na horyzoncie architektura przemysłowa (zabudowa "Huty Zabrze" z wieżą ciśnień i Koksownia "Jadwiga"). Architektura do wyboru i koloru.

Zdjęcie zrobiłem, jak i dwa w poprzednim poście, z ośmiopiętrowca przy rogu Wolności i de Gaulle'a.

Biblioteka

Jakoś bardzo ciepło skojarzył mi się ten widok bloków przy ul. Barbary, stojących w jednym rzędzie, a w widzianej perspektywie sprawiających wrażenie półek z książkami w jakiejś wielkiej bibliotece. A że kocham bardzo książki, a półki pełne książek i biblioteki bardzo pozytywnie i ciepło mi się kojarzą, to poniższy widok też bardzo lubię. Usiadłbym jako wielki olbrzym pod takimi półkami i, czytając książki, ogrzałbym sobie nogi w światłach ul. Wolności.

Ale pojechałeeem!

W szerszej perspektywie (drugie zdjęcie) widok traci już nieco swój "bibliotekarski" urok, choć w sumie... bloki Kowalskiej/Barbary mogłyby być regałami w jakiejś bibliotece.

Widoki maciejowe

Rozwidlenie ul. Srebrnej i jeszcze raz Maciej z nasypu kolejowego tuż za ekranem DK 88. To tak gwoli uzupełnienia ostatnich kadrów z Maciejowa. Czas zatem na udać się w poszukiwaniu nowych nocnych widoków Zabrza.

Silver Street

Czyli ul. Srebrna (choć wygląda jak złota) z widokiem na... Szyb Maciej (patrz też poprzedni post).

Zdjęcie wykonałem z nasypu, na którym jeszcze niedawno (w 2013) leżał nieczynny już wiadukt kolejowy (czy ktoś wie, co to była za trasa?).

Maciek

Skoro był już Gwidon, zatem niech będzie i Maciek.

Na zdjęciu Szyb "Maciej" w Maciejowie przy ul. Srebrnej, a zdjęcie robione z nasypu DK 88 też przy tej ulicy (w zasadzie jej bocznej odnogi, ale przynajmniej ma tę samą nazwę).
Widok zaobserwowałem kiedyś przypadkowo, jadąc wspomnianą trasą w kierunku Gliwic. A że idzie wiosna, musiałem skorzystać z tego widoku, wykorzystując jeszcze brak liści. Musze przyznać, że jego zdjęcia od tej strony dotychczas jeszcze nie widziałem.

Między (od)nogami

Kontemplacja na poniedziałek.

Cztery trasy (2 x Al. Korfantego, DK 88 i tory kolejowe) w jednym miejscu. Poza tym, jakaś taka... cisza.

Trzy osiedla

Krótki odpoczynek od nocnych widoków Zabrza z góry, choć wciąż nocne. Ten wieczorny wypad był przypadkowy i w innym celu, dlatego te 3 zdjęcia powstały w zasadzie przypadkiem. Ale jakoś tak się złożyło, że będąc przy Al. Korfantego można z niemal jednego miejsca zobaczyć 3 różne zabrzańskie osiedla: Kopernika, Hermisza i Kotarbińskiego. Poniżej krótkie impresje na ich temat. To było tylko 20 minut w (prawie) mrozie.

Ciężko znaleźć

Pamiętałem ten widok sprzed ponad 3 lat, kiedy tam ostatnio byłem. Liczyłem jednak na otwarte okno na klatce schodowej piętro wyżej. Niestety, wciąż zaklejone pianką montażową. Pozostało zatem drugie piętro. Jeździłem po Kończycach i szukałem jakiegoś wysokiego punktu, aby uchwycić nocną panoramę tej dzielnicy, jednak bez skutku. Poza wieżą kościoła naprawdę ciężko o dogodny punkt widokowy z góry. Chociaż mam pewien pomysł...

Nowe i stare Zabrze

Pięknie oświetlony kościół pw. św. Franciszka na Zaborzu z pocz. XX w. góruje nad współczenym, niedawno otwartym odcinkiem trasy szybkiego ruchu - DTŚ. Na pierwszym planie powojenna (lata 60-70 XX w.?) zabudowa pomiędzy Ślęczka i Matejki, a od ul. 3 Maja (Rostka, Rejtana, Szkolna, Rataja) zaczynają się osiedla przedwojenne. Na horyzoncie szyb "Carnall" z XIX w., a tuż obok zabudowa współczesnej EC "Zabrze". Zabrze to miasto architektonicznych kontrastów.

Manhattan

Prawie...

No dobra, przegiąłem, ale zawsze skupiska wieżowców mogą kojarzyć się z tą słynną dzielnicą Nowego Jorku. Tym razem jednak mamy Zabrze i blokowisko przy Klonowej i Ślęczka. Ponownie brak liści na drzewach pozwala na ukazanie całości zabudowy. Ale już niedługo, bo wiosna idzie.

Znowu ten komin??

Cóż poradzić na to, że komin EC Zabrze jest charakterystycznym punktem Zabrza, widzianym niemal z każdego jego punktu, a w dzielnicach Centrum szczególnie. Poniższy widok, przedstawiający ul. Ślęczka, jest nieco podobny do pokazywanego już na blogu, ale chyba fajniejszy, a przynajmniej bogatszy w elementy. Bo pal tam licho wspomniany komin, ale załapała się szkoła na Sienkiewicza, tuż za nią zabudowa EC Zabrze, szyb Królowej Luizy, eklektyczne kamienice na Ślęczka i w ogóle cała zabudowa tej ulicy w perspektywie. Widok bardzo przyjemny, szczególnie w pogodny wieczór.